For the Dutch Planet George Forum I wrote 10 in-depth gig reports. Here is the gig report for the second of the two 25Live concerts in Dublin in August 2007. It was a great night, George was a little bit tired because they'd had a crew party the night before. But he and the band and the backing singers still gave their all! We queued for a whole day (and part of the night) to get a front row spot and it was all worth it.
Please read on for the in-depth review (in Dutch). Don't speak Dutch? You might want to take a look at my 25Live review of 2007.
Hoogtepunt van de avond dank zij Ann met haar t-shirt met als tekst: Kenny For President. You= First Lady. Droog commentaar van George " I think not!". Hi -la-risch! En Geraldine heeft de foto. Mijne is natuurlijk weer onscherp, grr.
En ik vroeg me altijd al af hoe vroeg "stupid o'clock" (TM Herma) is, maar nu weet ik het hoor. Dat is om 4 uur opstaan als je om 2 uur stuiterend van de GM adrenaline naar bed bent gegaan. Saskia's plan was om heel vroeg te gaan en zo nummer 1 en 2 in de rij te worden. Je had het gezicht van de taxichauffer moeten zien. 10 over 5 's ochtends ! Wij willen graag naar Theater The Point! En ons gezicht toen bleek dat we echt niet de eersten waren. Nooooo! klonk het in koor. Ik heb Mary op een wat christelijker tijdstip gebeld. "Effe klagen. Zijn we er voor half zes en hebben we nog nummer 6 en !. Mary was heel blij dat ze niet mee was gegaan, lol.
Maar dankzij Saskia haar plan (Go Saskia) stonden we wel mooi direct links van de autocue. Grappig George vroeg in zijn 1ste (?) praatje" Who were here last night?" Steekt zo'n beetje iederen op front row zijn hand op. Heh!
Maffe grieten zijn we. Dat vrond ook de vrouwelijke steward die de early entry rij begeleidde. Toen ik haar vroeg of mensen wel vaker zo vroeg in de rij ginngen zitten, schudde ze verbijsterd haar hoof. Ze had dit nog nooit meegemaakt en volgens haar kwamer er toch echt wel vaker grote namen in de Point, Bruce Springsteen, Michael Jackson etc. Haar oordeel was kort en bondig. Crazy, you're all crazy. Ja, daar valt niets tegenin te brengen.
De verhalen over George zijn overigens net zo tengenstrijdig als de uitlatingen van de man zelf. Heb in de rij nog een tijdje gepraat met een crewlid (Carl). Carlreisde mee met het circus sinds april en kwam uit dezelfde stad als Robbie Williams (I've known him since I was 13) Zijn commentaar: Beste band waarvoor hij ooit gewerkt had: White Stripes. George: Nice guy, great voice, not a great showman. Robbie Williams: Definitely not gay (Really?) Not a great singer (yup) but a great showman (mwah) mits en dat was een grote mits "he's had a line of cocaine before the show, otherwise he's just Robbie" Zo hoor je nog eens wat!
Ook over Kenny had hij wat te zeggen. Kenny, ach iedereen houdt van Kenny "Kenny's a normal guy!" Zie, het zijn niet alleen Nederlanders die normaal doen zo hoog in het vaandel hebben staan. Maar volgens Carl sprak Kenny wel op zo'n heel hoog niveau over art, dat het hem ver boven de pet ging. "Not just about Rembrandt!" Fantastisch, toch.
Carl was overigens een iel mannetje maar volgens hem was hij toch nog iets breder dan George. Huh?? Eens goed geloerd gisteren en ja hoor, uiteindelijk zag ik het. In dat zwarte jasje zitten immense schoudervullingen die zo uit de jaren 80 komen! Wat een goed, op maat gesneden pak en een boel glamour al niet voor een mens kan doen. En GM's charisma doet natuurlijk de rest. Ik ben dol op de trukendoos.
Voor de pauze
George was nogal ver weg donderdag. En niet "high as a kite ver weg", maar gewoon iets meer in zichzelf gekeerd. Pas aan het eind van het concert werd duidelijk waarom. Hij bedankte zijn band 2 keer. Want, zo zei hij, "most of them wer pissed as fuck" na de crew party en ze stonden toch maar schitterend te spelen. Dus misschien had hij zelf ook wel een beetje te hard gepartied.
Song to the Siren. Nu kwam het geluid het geluid wel goed door, starten de graphics weer niet! 't Is altijd wat.
Easier Affair. This is about living your life for yourself. Nee, nog steeds geen favoriet. Next please, lol.
Ach en toen... Extra ballad van de avond. The First Time Ever. Jippie! Prachtige subtiele graphics, blauwe achtergrond met onderaan het podium kleine rode sterren. Hij zong het heel ingetogen en geconcentreerd met de de ogen gesloten. OK, mijn Dublin trip is officieel geslaagd Thanks George!!
Star People. Always fun. Vandaag speciaal gelet op de percussionist Die man trekt toch wel zulke gekke bekken als hij denkt dat er niemand kijk. (Ha, dat had-ie gedacht). Hij rolt met zijn ogen en kijkt een tikje verveeld omhoog etc. Als George de live DVD gaat editen zal hij nog raar opkijken, lol.
En ok, ik weet dat er mensen weg zijn van Jules maar ik ben sinds deze week helemaal verlief dop de achtergrondzanger links. Die van rechts heeft mooiere biceps (denk ik hoor, links heeft altijd lange mouwen dus ik kan het niet checken, lol) maar die van links is echt een snoepje. En wat een charmeur. Half open shirtje, groot bling-bling kruis om de hals, prachtig. Hij heeft vast gekeken naar het diverse goud/zilverwaar van George en toen gedacht, De baas heeft veel kleintjes, dan doe ik 1 grote!
Na de pauze
De stewards speelden weer voor waterbedrijf. Toen ze klaar waren strooiden ze zaagsel over de vloer want het was natuurlijk wel een knoeiboel geworden. Een jonge steward had even niet opgelet en begon welgemoed opnieuw met bekertjes water te sjouwen. Heh, ja zo schiet het natuurlijk niet op! LOL
Spinning the wheel. Haast nog beter dan op 1 augustus.
Faith. Ah, dit was met afstand de beste Faith die ik gehoord heb. Voor het eerst brak ook de brede smile door bij George, hij stond het hele nummer gewoon te stralen. De gitarist links kreeg weer een groot applaus bij opkomst. Ha, dieman is wereldberoemd in GM-land, lol. [Hij is sowieso een beroemde gitarist ontdekte ik later. Hij heeft ook met Eric Clapton getourd]
Jesus to a Child. Schitterend. Je hart krimpt er toch altijd weer een beetje van. Er was nog een groot applaus midden in het nummer wat ik persoonlijk niet zo gepast vond, maar ja.
Amazing. Yup, nog steeds veel Ierse luv for Kenny. Twee maal applaus, net als 1 augustus. Gooo Kenny!
Edge of Heaven. Oefenen ging geweldig en ja, ik zat eindelijk in groep C. Yeah, yeah, yeah yeah, yeah! Compliment van George. "The Irish audience are the only one that can sing in tune!" Awww. Vleier, LOL!
We yeah-yeahden George weer terug voor Careless Whisper en 't was weer fantastisch! Ja, ik weet het nummer is zo cheesy dat je er een kaas naar kunt vernoemen, maar het blijft leuk. En't is altijd zo bijzonder om te horen als het hele publiek zingt en George er zo moeiteloos en zo herkenbaar overheen komt. Ja ik weet wel dat hij een microfoon heeft en wij niet, maar wij zijn wel met veel, veel meer. Ik vind het altijd weer een bijzonder moment.
En na CW stond hij weer zo helemaal te stralen. Heerlijk om hem zo happy te zien. En hij ging ook weer voor ons door de knietjes.
Freedom. GM:What do you want to hear. Publiek: Freedom!! GM, droog, I think we can manage that. Oh ok, 't blijft grappig.
Hij bleef na Freedom niet lang dralen en holde zowat het podium af. Belfast here we come.
No comments:
Post a Comment